Držao je jednog dana govor Omer b. el-Hattab, radijallahu anhu, dok je bio halifa, a imao je na sebi dvije odjeće (tj. dva para odjeće). Pa je rekao: “O ljudi, hoćete li da me poslušate?” Među prisutnima je bio i Selman el-Farisi, koji reče: “Nećemo!”
Omer ga upita: “A zašto, o Ebu Abdullah?”
“Zato što si nam svima podijelio po jedan par odjeće, a na tebi su dva!” – reče Selman.
“Ne požuruj o Ebu Abdullah” -uzvrati mu Omer.
A onda poče dozivati: “O Abdullah, o Abdullah (tražeći svoga sina među prisutnima).”
Niko se nije odazivao.
A onda reče: “O Abdullahu, sine Omerov!”
Iz mase odgovori Abdullah: “Odazivam ti se o Vladaru pravovjernih!”
“Allahom te kunem, ova druga odjeća koju sam obukao na svoju, jeli to tvoja odjeća?” – upita ga Omer.
“Jest, Allaha mi, jest.” – odgovori Abdullah.
E, sad reci, sad te slušamo!” – završi Selman.
[Priču navodi Ibnul-Kajjim, rhm., u knjizi I'lamul-muvekki'in, 3/434.]
