Ibn Kajjim el-Dževzijje, rhm,je rekao: “Nemoj da te poljulja i usamljenim učini osoba koja sama prizna da nije od učenjaka, a to joj svjedoči i sva ulema. Radi toga, onda budeš počašćen društvom jednog učenjaka, koji traga za dokazom i primjenjuje ga u praksi, te slijedi istinu i povodi se za njom, gdje god bila i kod koga god bila, onda će te ta usamljenost napustiti i radost obasuti, pa ako se raziđe s tobom u nečemu, raziđe se ali ti traži opravdanja. A džahil, zalim, on se raziđe s tobom – bez dokaza, i proglasi te nevjernikom ili novotarom – bez dokaza. Tvoj jedini grijeh je što ne želiš da ideš njegovim bolesnik putem i prezrenom stazom. Nemoj da budeš zaveden sa mnoštvom ovakvih, jer, doista, hiljade i hiljade takvih ne mogu se porediti sa jednim učenjakom, a jedan učenjak bolji je od pune zemlje takvih.”
